Bir dürr-i yetîmem ki görmedi beni umman,
Bir katreyem illâ ki ummâna benim umman.
Gel mevc-i acâyib gör, deryâyı nihan gözle,
Zî bahr-i nihâyet katrede olur pinhan.
Okuyamadı mevzun Leylî adını Mecnun,
Hem Leyli idim “an”da, hem Mecnun idim hayran
Bu âlem-i kesrette sen Yûsuf-u men Yakub,
O alem-i vahdette ne Yûsuf u ne Kenan.
Dem vurmaz idi Mansur tevhid-i Enel Hak’tan,
Aşk dârına dost zülfü asmıştı beni üryan.
Adım Yunus olduğu bû cisim belâsıdır,
Âdım sorar olursan sultâna benim sultan.
Yunus Emre
