Herhangi bir konudaki problemi çözerken başlangıçtan sona kadar takip ettiğimiz bir yol var,
1) Problemi Red-etmek; bu aşamada problemin varlığı bile bilinçli/bilinçsiz olarak reddedilir.
2) Problemin Kabulu;
3) Pazarlık; problem kabul edilmiştir fakat olay olduğu haliyle onaylanmamıştır. konuyla ilgili pazarlık sürecindeyizdir, “ama” ile başlayan cümleler kurulur, “böyle olsa/olmasa daha iyi olur”lar başlar.
4) Depresyon; problem çözülemediğinden dolayı kişi depresyona girer, ümitsizlik, isteksizlik, hayattan tat alamama, asabiyet, kırgınlık, kızgınlık gibi sağlıksız haller görülür. aslında bu durum yukarıdaki üç aşamadan daha da iyidir, çünkü çözüm yakındır.
5) KABUL; bu aşamaya geldiğinde şartsız kabul oluşmuştur. ve mevdut duruma razı olma hali vardır. sağlıklı halinde ise tasavvufdaki Rıza Makamı’na ulaşmıştır…
Kader çizgisi bellidir, kader çizgisinin üzerine doğru niyeti koyduğumuzda başarı kaçınılmazdır. Durum ve şartları ‘Koşulsuz Kabul‘ etmeden dönüştürmek de mümkün değildir. Balığı ağaca çıkma yeteneğine göre değerlendiremeyiz.
Durum ve Şartları Kabul,
Problemi kabul,
Hastalığı kabul,
Diğer insanları kabul,
Hepsinden önemlisi kendini olduğu gibi kabul…
önYargısız, önKoşulsuz…
Son yıllardaki bilimsel araştırmalar bunu doğrulamaktadır. birçok hasta hastalığını kabul ederek hastalığından kurtulmuştur. Ho’oponopono’nun ve kuantsal şifa yöntemlerinin çıkış noktası da budur.
Kabulden sonra bu problem’in hayatına neden girdiğini fiziki veya spiritüel olarak fark etmek etkiyi on kat daha artırmaktadır.
m▲c
